Wie kent hem niet, onze Molen de Valk?

Deze stellingmolen uit 1743 volgde een houten molen uit 1667 op. De nieuwe stenen molen moest plaats bieden aan twee gezinnen en hoog genoeg zijn om boven de stedelijke bebouwing genoeg wind te vangen. Op de begane grond en in de uitbouw waren de keukens, woonkamers en een paardenstal. Op de eerste en tweede etage waren de slaapkamers en de derde etage opslagruimte. Pas op de vierde etage tot aan de kap, 29 meter hoog, was plek voor de belangrijkste functie: het malen van graan tot meel voor het brood van de inwoners van Leiden!

Ga mee met collega en molenaar Philip Pijnnaken; Philip heeft zijn kindertijd doorgebracht in de molen want zijn vader was ook al de museumbeheerder!